Vegan “Watisda?” Vraag & Antwoord – Deel 1

Shame on me! Eind maart vroeg ik – in het kader van de Vegan Challenge – met welke vragen jullie zaten tijdens de beginperiode van jullie veganisme, of waar er nog zorgen rond waren voor jullie er mee verder gingen/gaan.  Helaas kom ik er nu pas toe om hier een mooi uitgeschreven ‘deel 1’ van online te plaatsen. De vragen kwamen wat moeizaam binnen, maar uiteindelijk stuurden enkelen van jullie toch 1 of heel veel vragen door. Ik hoop dat mijn antwoord jullie kan verder helpen.

Waarom vegan? Waarom is vegetariër zijn niet genoeg?

Veel vegetariërs beginnen met vegetarisch te eten omdat ze het zielig vinden voor dieren. Als je deze lijn doortrekt, eet je beter ook geen zuivel, eieren, honing en andere dierlijke producten meer en gebruik je ook geen kleding/cosmetica/huishoudproducten die dierlijke ingrediënten bevatten en/of op dieren getest zijn. Als je melkproducten eet, lijden hier zowel koeien als kalfjes onder. Het hele verhaal in het kort is dat melkkoeien hun korte leven lang in niet al te beste omstandigheden uitgemolken worden tot ze niet meer genoeg melk produceren en hun kalfjes worden bij de geboorte bij hun moeder weg gerukt om opnieuw als melkkoe te dienen of als kalfsvlees verkocht te worden. Het uitgebreide verhaal kun je hier lezen (scroll helemaal naar beneden). Voor eieren worden de kippen in zielige omstandigheden gehouden en worden er dagelijks miljoenen kleine haantjes vergast, omdat zij niet nuttig zijn voor de eierproductie, enkel de kleine hennen worden gehouden om opnieuw als eiermachine te dienen (je kunt hierover opnieuw meer lezen).

Maar, ook voor je gezondheid kan het positief zijn om zuivel en eieren aan de kant te laten staan! Beide dingen bevatten namelijk veel slechte cholesterol, iets wat je in hun plantaardige alternatieven niet zult terugvinden. Ook op het milieu heeft, vooral zuivel, een desastreuze invloed.

 

Waarom geen eieren van mijn eigen kippen?

Als vegan gebruik je geen dierlijke producten, zelfs niet als ze van kippen komen die ontzettend goed verzorgd worden. Het is een ethische overtuiging, maar er zijn ook genoeg argumenten voor. Door geen eieren te consumeren laat je aan je omgeving zien dat je het niet oké vindt om producten van dieren te gebruiken. Er zijn trouwens tal van gezonde, plantaardige, alternatieven voor eieren. Daarnaast wordt er voor elke kip die eieren legt, een haantje versnipperd of vergast. Voor elke kip die in jouw tuin zit, is er dus ook een haantje gestorven.

Kippen leggen simpelweg geen eieren om de mens een plezier te doen en ze zijn dus ook niet de onze om op te eten.
Wat kun je dan wel doen met die eieren? Geef ze terug aan je kippen! Gekookt of ongekookt en licht kapot gedaan, kippen smullen van hun eigen eieren, ze zitten boordevol stoffen die ze zelf goed kunnen gebruiken.
Dit artikel gaat verder in op waarom je best helemaal geen eieren eet.

Heb je tips in verband met sociale situaties? Bijvoorbeeld: dadelijk komt er op het werk een collega langs met taart en dan weet ik niet zo goed wat ik moet doen/hoe ik moet reageren, omdat het bijna onbeleefd voelt om zo’n stuk taart te weigeren. Of: binnenkort hebben we een etentje met alle collega’s – en vorig jaar was het zelfs al een gedoe, toen ik nog gewoon vegetarisch at (omdat de meeste collega’s naar een restaurant wilden gaan waar ze quasi geen veggie opties hadden). Hoe pak ik zoiets het beste aan?

Dat is inderdaad een lastige situatie… Ik denk dat ’t het beste is om van in het begin uit te leggen dat je geen melkproducten en eieren meer eet uit ethische overtuiging. Ongetwijfeld zullen er wel vragen volgen ‘waarom’, ‘hoe’, … maar dan heb je ook ineens de kans om uit te leggen waarom je vegan bent en wat het juist inhoudt.
Om het allemaal wat positief te houden, kun je wel voorstellen dat je volgende keer zelf iets vegan voorziet en/of eens vegan gebak meeneemt waar iedereen van kan proeven.
Eens ze meezijn met waarom je vegan bent en ervan overtuigd bent, zal het misschien ook wat makkelijker gaan om voor een restaurant met vegan opties te kiezen. Het hangt er natuurlijk ook wat van af hoe je collega’s ingesteld zijn…
Ik probeerde altijd om vooraf te bellen naar het restaurant van keuze met de vraag of ze een vegan optie hadden, hadden ze die niet dan gaf ik tips wat ze konden maken (bvb. een simpele pasta met groenten (zonder ei, zonder melkproducten), een slaatje met olie-azijndressing maar geen honing, enz.), ik had telkens geluk dat het restaurant bereid was iets te maken of dat er al vegan opties waren. Na enkele keren te gaan uiteten, vroeg de collega die bij het restaurant reserveerde zelf naar vegan opties.
Als het restaurant niet bereid is om iets vegan te maken kun je dat tegen je collega’s zeggen, erbij zeggen dat je niet vervelend wilt doen en een gelijkaardig restaurant zoeken dat wel vegan opties heeft, zodat je een goed alternatief kunt aanbieden.
Soms hebben mensen gewoon tijd nodig om te zien dat het eigenlijk niet zo heel gek is, dat veganisme, maar je hebt er (helaas) wel geduld voor nodig.

Waarom zijn mensen het volledig eens met veganisme, maar doen ze er toch niet aan mee?

Dit is ongetwijfeld de moeilijkste vraag die ik kreeg, daarom besloot ik ze maar meteen in dit eerste deel te beantwoorden. Ik heb er maar het raden naar… maar ik doe een poging. Ongetwijfeld is het ook één van de meeste frustrerende dingen waarmee je te maken krijgt als vegan (activist). Iemand is hélémaal mee met je verhaal over waarom je vegan bent, waarom het beter is voor de dieren, voor je medemensen, voor de planeet en je gezondheid, maar zij/hij blijft rustig verder vlees en/of zuivel eten. Ik blijf er hoop in hebben dat die personen op hun eigen tempo wel naar veganist evolueren. Waarschijnlijk blijven ze lange tijd terugvallen in oude patroon van leven, maar ook in dat van hun denken: wat Melanie Joy  de drie N’en van rechtvaardiging noemt: “het eten van dierlijke producten is normaal, natuurlijk en noodzakelijk” (meer daarover kun je o.a. hier lezen en in haar aanrader van een boek “Why we love dogs, eat pigs and wear cows). We zijn bijna allemaal zo opgegroeid en ik denk dat het voor de ene al wat makkelijker is dan voor de ander om die oude denk- en leefgewoontes van zich af te schudden. Ik weet dat het moeilijk is, maar ik denk dat het vooral een kwestie is van erg veel geduld hebben en ze vooral telkens laten genieten van lekker vegan eten!